11/4/15

Iam Istas Inamicitias


Careamus hoc malo purgemusque mentem et exstirpemus radicitus (...) Quid iuvat tamquam in aeternum genitos iras indicere et brevissimam aetatem dissipare?
Liberémonos de este mal [del enfado] (careamus hoc malo), limpiemos nuestra mente (purgemusque mentem) y arranquémoslo de raíz (et exstirpemus radicitus). ¿De qué sirve (quid iuvat), como si fuésemos a vivir para siempre (tamquam in aeternum genitos), manifestar hostilidad (iras indicere) y desperdiciar la brevísima duración de la vida (et brevissimam aetatem dissipare)?
~~~
Quid iuvat dies, quos in voluptatem honestam impendere licet, in dolorem alicuius tormentumque transferre?
¿De qué sirve, los días que podemos pasar en honestos placeres, cambiarlos en [querer] el dolor y tormento de alguien más?
~~~
Quid ruimus in pugnam? Quid certamina nobis arcessimus? Quid imbecillitatis obliti ingentia odia suscipimus et ad frangendum fragiles consurgimus?
¿Por qué corremos al enfrentamiento? ¿Por qué nos buscamos conflictos? ¿Por qué, olvidándonos de nuestra debilidad, asumimos la enorme carga del odio y, frágiles como somos, nos levantamos a romper?
~~~
Iam istas inimicitias, quas implacabili gerimus animo, febris aut aliquod alium malum corporis vetabit geri.
Pronto (iam) esas hostilidades (istas inamicitias), que mantenemos con ánimo implacable (quas gerimus implacabili animo), una fiebre o cualquier otro mal corporal (febris aut aliquod alium malum corporis) las detendrá (vetabit geri).
~~~
(Lucius A. Seneca, De Ira iii, xlii)

No hay comentarios: